Perfekcjonizm rodzicielski. Jak wpływa na nas i nasze dzieci.


Rodzice zwykle dążą do tego, by zapewnić swoim dzieciom jak najlepsze warunki rozwoju. Jednak czasem to dążenie do doskonałości w roli rodzica prowadzi do perfekcjonizmu rodzicielskiego, co negatywnie wpływa zarówno na dzieci, jak i na samych rodziców. W tym artykule przyjrzymy się, czym jest perfekcjonizm rodzicielski i jakie mogą być jego skutki.

Perfekcjonizm rodzicielski to skłonność do dążenia do doskonałości w roli rodzica.


Oznacza to stawianie zbyt wysokich oczekiwań wobec siebie, jak i swoich dzieci. Rodzice perfekcyjni często dążą do osiągnięcia idealnego rodzicielstwa, co skutkuje przesadnym kontrolowaniem oraz niepotrzebnym napięciem w rodzinie.

Badania naukowe w dziedzinie psychologii rodziny sugerują, że perfekcjonizm rodzicielski może wynikać z lęku przed porażką i pragnienia spełnienia własnych ambicji przez dzieci.


Badania przeprowadzone przez dr. Gordon'a Neufelda i dr. Gabora Maté wskazują, że perfekcjonizm rodzicielski może prowadzić do zwiększonej separacji emocjonalnej między rodzicami, a dziećmi. Perfekcjonistyczni rodzice często stawiają zbyt wygórowane oczekiwania wobec swoich dzieci, co może sprawiać, że dzieci czują się niewystarczająco lub zawsze nieudane. To z kolei prowadzi do problemów emocjonalnych u dzieci, takich jak depresja czy lęk.

Jedna z teorii psychologicznych, która jest związana z perfekcjonizmem rodzicielskim, to teoria Samuela Slippa i Paula Steina. Opisuje, że perfekcjonistyczni rodzice mogą narzucać swoim dzieciom "warunkową akceptację". Oznacza to, że miłość i akceptacja rodziców są uzależnione od osiągnięć i spełnienia oczekiwań, co może prowadzić do poczucia niskiej wartości u dziecka.

Badania prowadzone przez dr. Randy'ego Frost'a sugerują, że dzieci rodziców perfekcjonistycznych mogą doświadczać chronicznego stresu i lęku, mogą mieć trudności w rozwoju zdolności samodzielności i podejmowania własnych decyzji.

Badania psychologów takich jak dr. Tracey Wade wskazują, że dążenie do doskonałości jako rodzic prowadzi do przemęczenia i wypalenia zawodowego. Rodzice perfekcjonistyczni często przepracowują się, próbując sprostać wszystkim wymaganiom. Brzmi znajomo?

Skutki perfekcjonizmu rodzicielskiego dla dzieci są istotne.



Dzieci perfekcyjnych rodziców często odczuwają presję, aby sprostać bardzo wysokim oczekiwaniom. To prowadzi do chronicznego stresu i lęku, a także obniża poczucia własnej wartości. Perfekcjonistyczni rodzice są zbyt kontrolujący i nie pozwalają swoim dzieciom podejmować własnych decyzji czy popełniać błędy, co utrudnia rozwijanie umiejętności samodzielności i podejmowania ryzyka. Co więcej, dzieci obserwując perfekcjonistyczne zachowanie rodziców, mogą przejmować te same tendencje i dążyć do doskonałości we wszystkim, co robią, co może prowadzić do nadmiernego stresu i przeciążenia obowiązkami.

Skutki perfekcjonizmu rodzicielskiego dla samych rodziców również są znaczące. Dążenie do doskonałości może być wyjątkowo wyczerpujące. Perfekcjonistyczni rodzice często przepracowują się i są bardziej narażeni na wypalenie. co prowadzi do napięć i konfliktów.
Dzieci mogą odczuwać presję, a rodzice mogą być rozczarowani, jeśli ich wysokie oczekiwania nie są spełniane.

Jak zminimalizować skutki perfekcjonizmu rodzicielskiego?


Przede wszystkim zrozumieć i zaakceptować swoje oczekiwania, zastanawiając się, czy są one realistyczne.  Akceptacja siebie i swojego dziecka takim, jakie są, z błędami i niedoskonałościami, jest kluczowa. Warto także promować otwartą komunikację z dziećmi, słuchać ich potrzeb i obaw, zachęcać do wyrażania uczuć i myśli. Wreszcie, znaleźć równowagę między dążeniem do doskonałości a zachowaniem zdrowej elastyczności. 

Perfekcjonizm rodzicielski szkodzi nam, naszym dzieciom prowadząc do  napięć i konfliktów.


Może warto zatem przynajmniej spróbować dążyć do zdrowego rodzicielstwa, opartego na akceptacji siebie i swojego dziecka oraz otwartej komunikacji. Dając sobie i swojemu dziecku prawo do bycia ludźmi z błędami.